Σαν σήμερα 11 Δεκεμβρίου ιδρύθηκε η UNISEF για να προσφέρει βοήθεια στα παιδιά μετά το τέλος του Β' Παγκόσμιου Πολέμου .Σε συνεργασία με τον ΟΗΕ ,ακόμα και σήμερα προσφέρει φάρμακα, εκπαιδευτικό υλικό, συσσίτια στηρίζει και προστατεύει τα δικαιώματα των παιδιών. Η ημέρα είναι αφιερωμένη για εσάς ,εμείς από μεριά μας, σας αφιερώνουμε το παρακάτω τραγούδι .
Πατώντας μικρό παιδί μπορείτε να το ακούσετε
Διηγηθήκαμε την ιστορία της UNISEF από το παρακάτω εικονόλεξο .
Αντιστοιχήσαμε τις εικόνες 
Η ζωή στη Λουλουδούπολη Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένα μικρό χωριό, η Λουλουδούπολη. Οι κάτοικοι ζούσαν ειρηνικά με αγάπη μεταξύ τους. Τα παιδιά κάθε πρωί πήγαιναν στο σχολείο και οι γονείς στη δουλειά. Κάθε απόγευμα η Ειρήνη, η Χαρά, ο Λευτέρης, ο Ευτύχης και η Αγάπη μαζεύονταν στην πλατεία για να παίξουν κρυφτό, ποδόσφαιρο, κυνηγητό. Μερικές φορές μάλωναν, αλλά ήξεραν να συγχωρούν ο ένας τον άλλο. Τις περισσότερες φορές ήταν ευτυχισμένοι και χαρούμενοι. Χαρούμενοι γιατί είχαν κοντά τους και μια άλλη αγαπημένη τους φίλη, τη Unicef. H Unicef ήταν ο φύλακας-άγγελος των παιδιών γιατί προστάτευε τα δικαιώματά τους.
Η Αντιδικαιωματούλα κλέβει τα δικαιώματα Μια μέρα μια κακιά μάγισσα, η Αντιδικαιωματούλα, πήρε ένα φίλτρο που τη μεταμόρφωσε σε άνθρωπο. Πήγε στη Λουλουδούπολη και παρακολούθησε τα παιδιά. Είδε πόσο χαρούμενα και ευτυχισμένα ήταν, θύμωσε τόσο πολύ που αποφάσισε να τους κλέψει το φαγητό, το καθαρό νερό, το σπίτι, την εκπαίδευση, την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και όλα μαζί τα φυλάκισε μέσα στο μπαούλο της που απ’έξω έγραφε «Δικαιώματα». Έτσι λοιπόν κάθε βράδυ η μάγισσα πετώντας περνούσε πάνω από κάθε σπίτι, έπαιρνε τα δικαιώματα και όλα μαζί τα φύλαξε στο κατασκότεινο κάστρο της. 
Δυστυχία πέφτει στη Λουλουδούπολη Την άλλη μέρα τα παιδιά ξύπνησαν και ένιωθαν δυστυχία, απελπισία, μοναξιά και κάτι σαν μαύρο σύννεφο να τα σκεπάζει. Τα παιδιά ένιωθαν αδύναμα, δεν πήγαιναν πια στο σχολείο, με αποτέλεσμα να μην είναι χαρούμενα, να μην έχουν κουράγιο να πάνε στον γιατρό και έτσι ήταν συνέχεια άρρωστα. Τότε η Ειρήνη, η Χαρά, ο Λευτέρης, ο Ευτύχης και η Αγάπη αποφάσισαν να κάνουν κάτι. Ξεκίνησαν ένα πρωί χωρίς να πουν τίποτα σε κανένα, δηλαδή σχεδόν σε κανέναν γιατί η φίλη τους η Unicef που είναι ο φύλακας-άγγελός τους, αμέσως κατάλαβε τι είχε συμβεί και ξεκίνησε μαζί τους την περιπέτεια αναζήτησης. 
Η περιπέτεια της αναζήτησης Η Unicef και οι φίλοι της έψαχναν τα ίχνη της μάγισσας και βρέθηκαν σε ένα δάσος πολύ σκοτεινό. Εκεί τα βρήκαν. Η μάγισσα επειδή δεν της άρεσε αυτό το δάσος έκανε ένα μαγικό και τα δέντρα άρχισαν να πέφτουν. Όλοι μαζί έτρεξαν και κατάφεραν να ξεφύγουν. Τα ίχνη εξαφανίστηκαν από τα δέντρα που έπεσαν αλλά βρήκαν και άλλα. Βρέθηκαν σε ένα αδιέξοδο και είχαν δύο δρόμους να επιλέξουν. Κάποιο παιδί πρότεινε να χωριστούν. H Unicef είπε ότι δεν της άρεσε η ιδέα και πρότεινε να μείνουν ενωμένοι. Έτσι και έγινε. H Unicef μαζί με την Ειρήνη, τη Χαρά, τον Λευτέρη, τον Ευτύχη και την Αγάπη πήγαν από το δεύτερο δρομάκι και είδαν ένα μεγάλο και σκοτεινό κάστρο. Ήξεραν ότι εκεί ήταν τα Δικαιώματα. Γνώριζαν ότι υπήρχαν κίνδυνοι, αλλά μπήκαν μέσα. Έψαξαν σε πολλά δωμάτια και το τελευταίο ήταν της μάγισσας. Η Αντιδικαιωματούλα κοιμόταν καθώς ήταν κουρασμένη γιατί είχε πάει να κλέψει και άλλα δικαιώματα και από άλλα χωριά. 
Στο σκοτεινό κάστρο Μέσα στο δωμάτιο της μάγισσας μπήκε η Unicef, ο Λευτέρης και η Αγάπη γιατί ήταν οι πιο γενναίο και για να μην κάνουν φασαρία αν ήταν όλοι μαζί. Βρήκαν ένα χρυσό μπαούλο και το κλειδί του κρεμόταν στο λαιμό της μάγισσας. Σκέφτηκαν πως εκεί μέσα ήταν τα Δικαιώματα. Μετά πήραν ένα ψαλίδι και με πολλή προσοχή έκοψαν το σκοινί που ήταν δεμένο το κλειδί, άνοιξαν το μπαούλο και βρήκαν ένα σάκο που είχε μέσα όλα τα δικαιώματα. Τα πήραν με πολλή προσοχή και έφυγαν τρέχοντας. 
«Κατοχύρωση δικαιωμάτων» Αφού τα παιδιά βρήκαν και πήραν τα δικαιώματά τους, πήγαν στην καλύβα του παππού Ροδαλού. Αυτός είχε κρύψει ένα χρυσό, μαγικό βιβλίο που ό,τι γραφόταν εκεί μέσα δεν μπορούσε να σβηστεί και να μετακινηθεί. Τα παιδιά πήγαν και έγραψαν τα δικαιώματά τους στο χρυσό βιβλίο, που ονομάστηκε Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Παιδιού. Για πολλά χρόνια μέχρι και σήμερα το δικαίωμα της τροφής, της στέγης, του καθαρού νερού, της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, της εκπαίδευσης, της προστασίας και άλλα πολλά δικαιώματα είναι γραμμένα εκεί. Το βιβλίο αυτό βρίσκεται κρυμμένο σε ένα μυστικό μέρος που το γνωρίζει μόνο η φίλη των παιδιών και φύλακας των δικαιωμάτων η UNISEF.
Παρακάτω θα βρείτε τους γρίφους που συζητάμε κάθε μέρα .Διαλέξτε όποιον θέλετε να μας τον παρουσιάσετε στην τάξη μας.
Δεμένοι οι τάρανδοι στέκουν , κοιτούν
Σε λίγη ώρα ψηλά θα πετούν .
Του Αη Βασίλη έφτασε η ώρα.
Νατος προβάλλει στην αυλή
Ξέρει πως έχει δουλειά πολλή.
Τα γκέμια κρατάει και χαιρετά
Με λίγη μαγεία σε λίγο πετά.
Με τι πετά; (Έλκηθρο)
Πηγή :meleniro Πατήστε το 2021 ταξιδέψτε μαζί με τον Άγιο Βασίλη
Όλα τα φώτα του ουρανού
Είναι πολλά για το μικρό μου νου
Ένα από όλα όμως σίγουρα χωράει
Το φως μιας γιορτής μαζί του κουβαλάει.
Το δέντρο στολίζει και λάμψη χαρίζει
Το φως της ζωής στον κόσμο σκορπίζει.
Πάνω από την φάτνη φώτισε ένα μωρό
Που χάρη Σ’ αυτό να ελπίζω μπορώ.
Είδαν εκείνοι απ’ τα δικά τους μέρη.
Και τις καμήλες φόρτωσαν μέσα στο σκοτάδι.
Ταξίδι μεγάλο έκαναν μέχρι να φτάσουν
Και δεν σταμάτησαν να ξαποστάσουν.Ήθελαν να δουν από κοντά το βασιλιά
Πλούσια δώρα να του αφήσουν στην αγκαλιά.Ποιοι ήταν αυτοί; (Μάγοι)
Την παραμονή των Χριστουγέννων το πρωί
Χρόνια τώρα ένα έθιμο καλά κρατεί.
Όλης της χώρας το μικρά παιδιά
Βγαίνουν στους δρόμους με ζεστή καρδιά.
Κάλαντα ένα γύρω τραγουδούν
Όλοι οι μεγάλοι περιμένουν να τα δουν .
Να ακούσουν τις γλυκές τους τις φωνούλες
Και από ένα κέρμα να βάλουν στις τσεπούλες.
Τι λένε; τα κάλαντα.
Αυτή η εποχή είναι δύσκολη λιγάκι
Τροφή δε βρίσκει το μικρό πουλάκι.
Κάνει κρύο, ο άνεμος φυσάει παγωμένος
Κι ο σκύλος μου πολύ συχνά είναι συναχωμένος!
Όμως πώς να της κρατήσουμε κακία
Όση κι αν μας φέρνει δυσκολία;
Αυτή έχει τα Χριστούγεννα που όλοι αγαπάμε
Ειδικά όταν τα δώρα μας στα χέρια θα κρατάμε.
Ποια εποχή είναι αυτή; ( Χειμώνας)
Κόκκινη στολή φοράει
Και έναν σάκο κουβαλάει
Άσπρη έχει γενειάδα
Και βουτάει στην καμινάδα.
Δώρα φέρνει στα παιδιά
Χαρά γεμίζει την καρδιά
Ύστερα στο έλκηθρο πηδάει
Και μες τη νύχτα δες πως πετάει.
Ποιος είναι; ( Αη Βασίλης)
Των Χριστουγέννων φτάνει η μέρα
Και η Γη γιορτάζει πέρα ως πέρα.
Ένας ήχος κάθε χρόνο μας θυμίζει,πως η μεγάλη γιορτή σε λίγο αρχίζει.
Ήχος χαρούμενος και ρυθμικός,
που μες τα αυτιά μας ηχεί διαρκώς.
Έρχεται ψηλά από την εκκλησία.
Κι υπόσχεται γιορτές γεμάτες φαντασία.
Ποιος κάνει αυτόν τον ήχο ;(καμπάνα)
πηγή για τους γρίφους:meleniro αριθμοί αινίγματα και λέξεις πρόσεξε να μην τα μπλέξεις.
Πατώντας καμπάνες ακούστε τραγούδια με συνοδεία από τις καμπάνες.
Τα μεγαλύτερα παιδάκια ας θυμηθούνε το τραγούδι που τους άρεσε πολύ. Η μουσική είναι στον σύνδεσμο εκεί που γράφει Δεκέμβρης μήνας.
Δεκέμβρης μήνας ο γιος του χειμώνα φέρνει μαζί του τρανή γιορτή. Δέντρα, στολίδια, φώτα κι αστέρια μοιράζουνε λάμψεις αστραφτερές. Η πόλη φοράει τα γιορτινά της βιτρίνες, παιχνίδια, γλυκιές μυρωδιές. Κι εκείνη τη νύχτα στις 25 βγαίνει εν' αστέρι και χαμογελά. Γεννιέτ' ο Χριστός μας την Αγάπη του αφήστε να σας χαϊδέψει την καρδιά. Ήχοι γλυκοί στους δρόμους χορεύουν, καμπάνες, τρίγωνα, ακορντεόν. Φωνές παιδικές τις πόρτες χτυπάνε, ελάτε, ανοίξτε, γιορτάστε λοιπόν! Κι εκείνη τη νύχτα στις 25 βγαίνει εν' αστέρι και χαμογελά. Γεννιέτ' ο Χριστός μας την Αγάπη του αφήστε να σας χαϊδέψει την καρδιά.
