Παίξαμε -γελάσαμε μαζί με τους γονείς και τις κυρίες μας, στο φετινό Χριστουγεννιάτικο Εργαστήρι- γιορτούλα.
Το φετινό εργαστήριο είναι γεμάτο Αγάπη -Συναίσθημα - Αθωότητα-Φαντασία. Θα πρέπει να απελευθερωθούμε το σημαντικότερο στοιχείο, για να πετύχει το εργαστήρι μας. .Πάρτε το χρόνο σας, να ξεκινήσουμε τη διαδραστική φετινή γιορτούλα μας, αυτές ήταν οι συμβουλές που δώσαμε στους γονείς.
1ο Εργαστήρι
α) Μπισκοτόπσπιτα. Τα Χριστούγεννα τα συνδέουμε με γλυκά και μυρωδιές . Εδώ χρειαζόμαστε φαντασία- συνεργασία. Δημιουργήστε και γίνετε εφευρετικοί. Γίνομαι παιδί μαζί με το παιδί μου.
2Ο Εργαστήρι
β) Στολίζω το «Χριστουγεννιάτικο Δέντρο», Αφήνομαι στα χέρια του παιδιού μου, χαίρομαι - παίζω και γελώ μαζί του.
3Ο Εργαστήρι
γ) Ανακαλύπτω κρυμμένα γράμματα στην άχνη ζάχαρη και γράφω «Καλά Χριστούγεννα»
Το messy play, δηλαδή το αισθητηριακό παιχνίδι που λερώνει, δραστηριότητα κατά την διάρκεια της οποίας, παιδιά όλων των ικανοτήτων και ηλικιών, χρησιμοποιούν υλικά που απευθύνονται σε όλες τις αισθήσεις.
Οι αισθήσεις των παιδιών διεγείρονται κατά την διάρκεια του παιχνιδιού. Όταν οι αισθήσεις τους διεγείρονται, τα παιδιά μαθαίνουν.
· Το Messy Play παρέχει στα παιδιά και τους γονείς έναν βιωματικό τρόπο παιχνιδιού και έκφρασης, μακριά από τις καθημερινές προσδοκίες για καθαριότητα
4Ο Εργαστήρι
δ) Με το Μαγικό κλειδί ανοίγω τη ψυχή.
Αφού διαβάσαμε το παραμύθι, δώσαμε λίγο χρόνο στους γονείς μαζί και με τα παιδιά τους να σκεφτούν και να γράψουν τις σκέψεις τους.
Περπατώ σε ένα μαγευτικό δάσος , με πανύψηλα δέντρα όπου το φως του ήλιου, παιχνιδίζει μέσα από τα φύλλα.
Πουλιά κελαηδούν, ένα απαλό αεράκι γεμίζει τον αέρα με μυρωδιές από άγρια λουλούδια. Συνεχίζω την διαδρομή , συναντώ ένα κρυστάλλινο ποτάμι που ρέει ήρεμα, βλέπω μια πέτρινη γέφυρα, που με οδηγεί στην απέναντι πλευρά.
Ο δρόμος αρχίζει να ανηφορίζει , από μακριά βλέπω ένα κάστρο, στην κορυφή του λόφου. Τα τείχη του, είναι καλυμμένα με κισσό, οι πύργοι του φτάνουν ως τον ουρανό.
Ανοίγω την πόρτα έχει μια ψιλή σκάλα ανεβαίνω τη σκάλα και ένας μεγάλος διάδρομος με οδηγεί σε ένα δωμάτιο, με μια όμορφη πολυθρόνα , σαν θρόνο κάποιας βασίλισσας ή βασιλιά. Εκεί υπάρχει ένα θησαυροφυλάκιο, κάθισε στην πολυθρόνα και σκέψου.
Την ευχή σου για το 2025! Αφήνω επίσης κάτι που με στενοχώρησε. Τα κλειδώνω εκεί.
«Το Έλατο» τραγουδάει η Ελευθερία Αρβανιτάκη. . Η συγκεκριμένη δραστηριότητα μουσικοκινητικής επιλέχθηκε ώστε να αναπτυχθούν ,σχέσεις συνεργασίας και κατανόησης μεταξύ των μελών της ομάδας
Το τραγούδι, είναι μια ιστορία για ένα δέντρο που ξεκίνησε από το δάσος για να πάει να στολίσει την πλατεία της πόλης. Στη διαδρομή προς την πόλη το στόλιζαν να γίνει όμορφο, περνώντας από το ένα χωριό στο άλλο. .Όμως στο δρόμο του θα αντιμετωπίσει, κάτι αναπάντεχο που θα το σημαδέψει για πάντα .Βλέπει δύο παιδιά θλιμμένα και φτωχά να πεινάνε και να κρυώνουν .Χωρίς να το σκεφτεί χαρίζει τα στολίδια του. Το δέντρο ζώντας τόσα χρόνια μέσα στη φύση έχει αποκτήσει μια Εσωτερική Aρμονία, με τον τρόπο του, μας δείχνει την σπουδαιότητα και την αναγκαιότητα, της επαφή μας με της φύση.
Είναι ένα όμορφο νοσταλγικό κομμάτι, γεμάτο συναισθήματα. Μας αναδεικνύει την εσωτερική μας ομορφιά, την μοναδικότητα, συντροφικότητα, αλληλεγγύη, αίσθηση αισιοδοξίας,. Αναδεικνύει την εσωτερική δύναμη, αντοχή, να αντέχουμε σε δύσκολες συνθήκες ο καθένας να μπορεί να ανταπεξέρχεται στις δυσκολίες χωρίς να χρειαζόμαστε την εξωτερική επιβεβαίωση.
Ακολούθησαν τα παρακάτω τραγούδια μαζί και χορός.
Πάει ο παλιός ο Χρόνος
Freeze παγώνω
Κρητικά Κάλαντα
Εκπαιδευτικοί - γονείς --κηδεμόνες -παιδιά μοιραστήκαμε όμορφες στιγμές. Για άλλη μια φορά ευχαριστούμε τους γονείς για την συμμετοχή τους στο εργαστήριο, ήταν πολύ σημαντική η συμμετοχή τους.
.png)
